Jonas gelooft zijn oogjes en oortjes niet! Heeft hij een écht éigen thuisje?!

We kregen vandaag bezoek. Twee lieve mensen wilden wel eens kennismaken met onze eigenwijze Nia en onze gekke Kaleo. Zo gezegd, zo gedaan. Maar valt het je al op dat dit een foto is van Jonas.

Heel rustig kwamen deze adoptanten binnen. Ik toonde ze Nia, die met haar nieuwsgierig neusje kwam piepen wat er gaande was, en Leo toonde zichzelf. Of ja, hij wierp zich aan hun voeten. Ik wist al wel een en ander, en beiden zouden bij hen een goeie thuis krijgen. Maar ze wilden er wel goed over nadenken, echt kijken wie bij hen, en vooral bij de twee katjes die er al zijn, het beste zou passen. Ze vertelden over de karaktertjes die er al waren, en over de eigenschappen die ze in een nieuw vriendje leuk zouden vinden. Jong of oud? Zwart of wit? Gezond of FIV+? Dát was eender. Zolang het nieuwe katje maar bij hun energieke katertje en rustigere poesje zou passen.

Ik had vooraf al aangegeven dat Jonas mischien ook zou kunnen passen. Jonas is namelijk een beetje een kameleon. Wil zijn vriendje spelen, dan gaat hij spelen. Wil zijn vriendje rusten, dan gaat hij hem/haar wassen. Wil jij knuffelen, dan werpt hij zich tegen je aan. Een ongelooflijk lief mannetje, maar zoals steeds bij bezoek ook nu verlegen weggedoken in een mandje. Dus ik vertelde wat meer over de karakters van de drie kandidaten. Van wie ze bepaalde dingen wel of niet mogen verwachten. En omdat we Jonas’ kansen al zagen slinken toen hij zich verplaatste om zich nog verder weg te stoppen, toonden we foto’s van hoe Jonas is als hij met ons alleen is: een poeslief ventje.

Er werd getwijfeld en nagedacht. Want hoewel Nia wel hardstikke gek is, is zij dan weer een beetje op zichzelf. En hoewel Leo wel een stoere grote vent is die van niemand bang is, zal hij nooit samen met een soortgenootje gaan liggen dutten. Goh, dat waren twee dingen die ze van Jonas, als hij de tijd krijgt om te wennen, wél mogen verwachten. Dus de kogel was door de kerk: het werd Jonas!

Dus dag lief lief lief Jonasje! Wees een gekke grote vent voor je kleine broertje, een zacht zorgzaam ventje voor je kleine zusje en de knuffelkont die ik ken voor je nieuwe mams en paps. Ik geloof het nog niet goed, dat komt straks als ik in de zetel plof en er geen kirrend deugnietje bij me komt gekropen. Maar het is goed zo, dit verdien je! Je eigen broer en zusje, je eigen mams en paps, je eigen huisje. Je hebt er lang op moeten wachten, maar wat heb je het nu getroffen. In dit gezinnetje krijg je de tijd om te wennen, en de ruimte om jezelf te zijn. Ik ben fier op je, vriendje!