Dag lief Mazzeltje!
Vandaag was het de beurt aan Mazzel om zijn koffertje te maken. Hij mocht namelijk verhuizen naar zijn eigen meter! Hoe leuk is dat?!

Toen Mazzeltje in juli vorig jaar bij ons kwam wonen, en hij nog een klein bang wezeltje was, was Ils eigenlijk al verliefd. Omdat ze 8 eigen katten voldoende vond, besloot ze meter te worden en zo koos ze ook Mazzel’s naam. Helaas moest Ils in de maanden die volgden afscheid nemen van een van haar eigen meiden. En al voelde dat op dat moment absoluut niet zo, plots kwam er een plekje vrij. Pas maanden later voelde het voor haar juist om dat vrijgekomen plekje door te geven aan een katje dat daar echt nood aan had. En wie dan beter dan haar eigen metekindje?

Ik heb Mazzel mogen zien openbloeien van klein boos in-het-rond-meppend mannetje naar lief knulletje dat kirrend antwoordt als je tegen hem praat (vooral rond etenstijd). Ik heb hem bijna zien wegkwijnen toen hij zijn allerbeste vriend (Warre) verloor, en hem weer zien opknappen toen hij beneden in de groep mocht, waar nog van die kleffe kattenvriendjes rondlopen. Ik wist dat de zoektocht naar zijn eigen stekje zwaar zou zijn, want we zochten een plekje waar toch echt minstens 1 ander cat-minded katje woont. Dan moest er ook nog een mens wonen die het prima zou vinden dat Mazzel graag zijn eigen ding doet, en vooral houdt van soortgenootjes en lekker eten, en minder van mensen, laat staan van bezoek! En die mens mocht dan ook nog eens niet bang zijn van FIV… het leek een hopeloze zaak. En dan komt hij zó goed terecht! Wauw.

Dag klein Mazzeltje!
Wat ben ik fier op jou! Want hoewel er maar een enkeling geloofde dat je je ooit zou laten aanraken, durf je nu zoveel meer dan dat. Je knuffelt er op los, rollebolt over de grond van genot en roept op me als je aaitjes wil. Wat ben ik fier dat iedereen nu die mooie binnenkant van jou kan zien, dat grote hart.

Geniet van je eigen stekje, vriend, en van al je maatjes! Van je cat-whispering pappie en je ongelooflijk geduldige mammie. Kruip lekker dicht tegen Yoran aan, die zal zich maar wat graag door jou laten verzorgen ventje.

En Ils: dankjewel! Dankjewel dat je dit fragiele maar o zo dappere gekke lieve mannetje zo’n prachtige kans geeft. Ik blijk het vaak te mogen zeggen, maar “beter had ik het voor hem echt niet kunnen dromen”.