Zedd & Babar blijven samen
wauw wauw wauw wauw WAUW!
Ik kan het zelf nog steeds amper geloven, maar onze twee lieve heertjes vonden samen een thuis!
Een paar weken geleden hebben de boys me bij hen geroepen voor een overleg. Ze vonden dat hun verpleegstage nu toch wel erg lang duurde, en dat terwijl ze al meermaals getoond hadden dat ze top verplegers zijn. En ze stonden erop dat ik voor hen op zoek zou gaan naar een plekje waar ze samen een vaste benoeming zouden krijgen. Goh, dat zou niet zo makkelijk worden, vertelde ik hen. Maar ze waren vastberaden, enkel samen zouden ze hun job goed uitvoeren, anders zouden ze gaan staken.
Dus toen er woensdag een adoptante op bezoek kwam die vertelde dat ze één knuffelpoesje had, maar óók nog een poesje dat zich niet gelukkig voelde en meer timide was, hoorde ik Zedd & Babar in mijn achterhoofd “stel ons voor! Ze ziet ons nu niet, maar stel ons voor! Wij zouden dat dame’tje in no time weer gelukkig kunnen maken!”
Maar jullie moeten weten: eigenlijk kwam deze adoptante omdat ze op Tobias zijn lieve snoetje gevallen was. Dus hoewel mijn buikgevoel zei dat dit misschien wel dé kans zou kunnen zijn voor Zedd & Babar, ik kon toch ook niet zomaar Tobias’ kans afpakken? Maar na wat babbelen over haar dames en over Tobias, nam mijn buikgevoel het over. “Ik had nog eentje zitten dat supergoed bij Zita, dat verlegen ongelukkige dame’je, zou passen. Maar dat eentje had wel acht pootjes en twee koppies. Of we even zouden kennismaken en dan aankijken met wie ze de beste klik had?”
In de kamer van Zedd & Babar aangekomen, kropen de boys natuurlijk meteen onder het bed. Maar geen probleem hoor, de adoptante zette zich op de grond en begon de heren te sussen. Babar kwam tevoorschijn, toonde hoe lief hij was bij mij en trippelde daarna voorzichtig haar richting uit. En ook Zedd kwam tevoorschijn. Ze demonstreerden nog even hoe klef ze waren, en hoe lief voor Winnie, die bij hen logeerde. Ik vertelde wat de adoptante wel en niet mocht verwachten van hen, en waarschuwde haar dat er voor deze heren meer geduld nodig zou zijn dan voor Tobias.
Ik liet haar nadenken, maar gaf aan dat, als ze zichzelf blij wilde maken, ze voor Tobias moest gaan, als ze Zita blij wilde maken, de heertjes een betere match zouden zijn. En eigenlijk had ze heel snel beslist: Zita kwam op de eerste plaats. De boys kregen hun gouden kans! En het beste stukje? Ze mogen daar gewoon zichzelf zijn. Willen ze geen aaitjes? Prima, houden ze alleen van soortgenootjes: prima! Ze zijn kat, elk met een eigen karakter, en dat is prima!
Lieve boys, geniet ervan! Dit is jullie gouden kans, grijp ze!
Lieve lieve lieve Lieze,
Ik zal je nooit genoeg kunnen bedanken voor de kans die jij deze heertjes geeft. Samen met elkaar voor een verlegen soortgenootje zorgen. Alles op hun tempo. Bedankt! Hoe jij Zita voorop gesteld hebt, en deze ongelofelijk onpopulaire heren een jaar na aankomst bij ons een eigen warm nest hebt geboden…wauw! Waren er maar meer mensen zoals jij, de wereld zou er een heel stuk mooier uitzien.