Puck kwam in opvang in maart, nadat we maanden gespendeerd hadden aan hem te pakken te krijgen in onze eigen tuin. De eerste dagen kreeg ik de meppen van mijn leven, maar hem terug buiten laten kon ik niet na zijn FIV verdict, dus we zetten door. Hij en ik samen, want met elke mep die hij uitdeelde schrikten we beide even hard.

Na een dikke week draaide hij de knop om: ik was lief en hij zou mij nooit meer meppen. Zo gezegd, zo gedaan. Elke week leerde hij nieuwe dingen, en wende hij steeds meer aan het leven in huis. Na vier maanden is Puck een prachtige zachtaardige rustige kater geworden. Van volleerd zwerver die nog nooit van een aai gehoord had en zich te pletter schrok van het eerste kusje dat ik op zijn kopje plantte naar knuffelkontje eerste klasse.

Alsof hij de bui voelde hangen, kwam hij gisterenavond laat bij me in de zetel gekropen voor een stevige portie knuffels. En vandaag was het dan zo ver: verhuis-dag voor Puck. Een lief rustig meisje was als een blok voor zijn verhaal en zijn timide karakter gevallen. Hun eerste ontmoeting was prachtig. Alsof ze beide niet durfden geloven dat ze elkaar liefde wilde geven. Wat gaan die twee het samen goed hebben!

Dag lieve kleine Plukkie! Geloof het maar, dit meisje koos voor jóu! Tussen een hele reeks aan schattige kittens koos ze met heel haar hart voor jou. Geniet ervan, kameraadje. Je hebt dit verdiend!